مهندسی سیستم بخش هفتم

✅ از Linkedin آقای arash hosseini #مهندسی_سیستم
لینک در نظرات پست
مهندسی سیستم بخش هفتم :
ادامه پذیرش سیستم : امکان پذیری و مقرون به صرفه بودن سیستم : اگر برآورد زمانی توسعه یک سیستم، محصول یا خدمت درست باشد، چالش بعدی امکان پذیری توسعه بر اساس مشخصه های تعیین شده و تکنولوژی های موجود در برنامه زمانی تعیین شده و بودجه چرخه حیات در یک سطح ریسک معقول برای کاربر یا برای مالک خواهد بود. امکان پذیری نهایتا بر روی چهار سوال متمرکز می گردد : · کاربر چه چیزی می خواهد ؟ · نیاز کاربر چیست ؟ · کاربر از عهده چه چیزی بر می آید ؟ · برای چه چیزی کاربر حاضر است هزینه پرداخت نماید ؟ به عنوان یک مهندس سیستم، شانس با شما همراه خواهد بود اگر به شما برای پشتیبانی فنی از تیم توسعه کسب وکار جهت توسعه یک سیستم جدید یا بکارگیری یک محصول جدید نیاز داشته باشند در غیر اینصورت شما از یک مهندس سیستم دیگر پشتیبانی خواهید نمود. از نقطه نگاه فنی، تیم مهندسی سیستم چندکاره برای تصور، غنی سازی و ارائه راه کار فنی برای اقناع سوالات بیان شده مورد نیاز است. مقرون به صرفه بودن : معیار عینی موفقیت سیستم در نهایت به مقرون به صرفه بودن آن است. از نقطه نظر سازمان، آیا سیستم کارایی و نتیجه ای که با بازگشت سرمایه تنظیم شده باشد را تولید می نماید ؟ مهندسین، با بکارگیری تمامی توان فنی خود، غالبا در ارتباط با مفهوم مقرون به صرفه بودن مشکل دارند. سعی و تمرکز آنها بشتر بر روی امکان پذیری سیستم می باشد. واقعیت این است که هزینه عملیاتی چرخه حیات سیستم و سود حاصل از انجام فعالیت توسط سیستم موتور محرک تصمیم گیری سازمان می باشد. شما می توانید بهترین سیستم، محصول یا خدمت را با کارایی برجسته، ابداع نمائید. اما اگر هزینه های عملیاتی و پشتیبانی سیستم، برای کاربر مقرون به صرفه نباشد سیستم بخصوص درمحیط های تجاری در بدو ورود کنار گذاشته خواهد شد. مقرون به صرفه بودن به عنوان یک پارامتر اندازه گیری به کمک دو موئلفه اندازه گیری می گردد : · هزینه گردش کار · هزینه کارائی کارایی سیستم : به عنوان یک فاکتور عینی ، کارایی سیستم نمایان گر واقعیت های فیزیکی خروجی و نتیجه عملکرد سیستم خواهد بود. این کارایی در دو فرم کارایی برنامه ریزی شده و واقعی خواهد بود . هنگامی که توسعه سیستم کلید می خورد. توسعه دهندگان آن وابسته به آنالیز، مدل سازی و نمونه سازی برای رسیدن به دید فنی جهت آشکارسازی چگونگی انطباق عملکرد سیستم خواهند بود . این داده های در موار ذیل استفاده می گردد : · مشخص کردن و محدود کردن دید به سیستم یا یکی از اجزای آن · مقایسه کارایی برنامه ریزی شده یا نتایج مورد نظر و واقعیت تکنیک های متفاوتی مانند نمونه سازی سریع و ارائه تکنولوژی جهت ارزیابی مدل ها و نمونه ها برای رسیدن به حدس ها و کاهش ریسک استفده می گردد. قصد بر جمع آوری مدارک عینی و تجربی “زود هنگام” برای رسیدن به سطح اطمینان مورد نظر می باشد. نتیجه دقیق ارزیابی و صحت سنجی حدسیات می باشد. کارایی سیستم نیازمند فهم مشارکت فاکتورهایی همچون قابلیت اطمینان، نگهداری و کارایی است . (این کلمات نام آشنا در معماری نرم افزار است در این مجموعه از نوشته ها شما می توانید خطوطی که به معمار جهت توسعه سیستم کمک نمایند را پیدا کنید)